Safım belli olsun!
Rivayet odur ki Nemrut İbrahim peygamberi (as) ateşe atacağı zaman
herkesten ateşe odun taşımalarını istemiş. Bundan maksadı da Hazreti
İbrahim’e düşman olanlarla O’na taraftar olanları tespit etmekmiş. Herkes
olanca gücüyle ateşe odun taşırken küçük bir karınca ağzına aldığı bir
damla suyla yola koyulmuş. Karıncayı görenler nereye gittiğini
sorduklarında “İbrahim’in ateşini söndürmeye gidiyorum.” demiş.
Etrafındakiler karıncaya alaycı gözlerle bakmışlar ve “Senin gücün o ateşe
kadar yürümeye yetmez. Hem ateşe ulaşsan da alevleri gözleri bulan bu
ateşi senin bir damla suyun mu söndürecek?” diye sormuşlar. Bahtiyar
karınca hepimize ders olacak şu cevabı vermiş: “Bu suyun ateşi
söndüremeyeceğini ben de biliyorum. Ama bir Allah dostuna yardım
etmenin böyle bir zamanda safını belli etmenin şerefi bana yetmez mi?”