İzohipsler

İzohips (Eşyükselti) Metodu
Deniz seviyesinden eşit yükseltideki noktaların birleştirilmesiyle izohipsler elde edilir. Belli yükselti basamaklarına göre çizilen çok sayıda izohipsin meydana getireceği doku, yani bunların sık veya seyrek bir şekilde dağılışı, bir sahanın topografyasında mevcut unsurların harita üzerinde açıkça gösterilmesini sağlar. Diğer taraftan izohipsler (eşyükselti eğrisi) yer şekillerine ait ölçülebilen değerleri de ifade ederler.
İzohipslerin Özellikleri:
1. İzohipsler, bir yer şeklini eşit aralıklarla kat eden yatay düzlemlerin topografya yüzeyi ile meydana getirdiği ara kesitlere tekabül eder. Bu şekilde, yatay düzlemler arasındaki yükselti farkı ne kadar az ise haritada o kadar az izohips bulunur. İki izohips arasındaki yükselti farkının değeri izohips aralığı (eküidistans) olarak adlandırılır. Bir haritada izohips aralığı her yerde aynıdır. Topografya haritalarında ölçek, izohips aralığının tayininde esas rolü oynar. Buna göre; küçük ölçekli haritada izohips aralık değeri büyüktür (100 m, 250 m, 500 gibi)
2. İzohipsler, kapalı eğrilerdir. Çünkü tüm karalar ada özelliğindedir. Harita, yer şeklinin tamamının göstermiyorsa eğriler kapalı olmayabilir.
3. İzohipsler sıklaşırsa eğim artar, seyrekleşirse eğim azalır.
4. İzohipsler geçtikleri yerin yükselti değerini verirler.
5. İzohipsler eğime dik çizilirler. Başka bir ifadeyle, izohipslere indirilen dikmelerin doğrultusunda eğim en fazladır.
6. Yükseltisi en fazla olan izohips, en içe çizilir. Bu kural çukur ortamlar için geçersizdir.
7. 0 m eğrisi kıyı çizgisidir (deniz kıyısı).
8. İzohipsler birbirini kesmezler.
9. İzohipsler dağ doruklarında (zirve) nokta halini alır. Çanakların en derin yeri de noktayla gösterilebilir.
10. Birbirini çevirmeyen komşu eğrilerin yükseltisi aynıdır.
11. Bir akarsuyun her iki yanındaki eğrilerin yükseltisi aynıdır.
12. İzohipsler vadilerde ^ (ters v) şeklini alır.